Obecność dżdżownic w ogrodzie, dobrze świadczy o żyzności gleb, która jest naturalnym siedliskiem tych pożytecznych organizmów. Preferują one gleby zasobne w substancję organiczną, która stanowi ich główne źródło pokarmu.
Dżdżownice poprawiają żyzność gleby poprzez mineralizację i humifikację materii organicznej.
Przemieszczające się w ich przewodzie pokarmowym treści glebowe tworzą trwałe kompleksy organiczno-mineralne niezbędne do powstawania próchnicy glebowej.
Dżdżownice najczęściej „przerabiają” całość substratu w którym żyją. Ze względu na swoje upodobanie do materii organicznej i utrzymującej się wilgotności środowiska, chętnie zasiedlają kompostowniki.
Spośród naszych rodzimych gatunków, których na terenie naszego kraju występuje ponad 20, coraz większą popularnością cieszą się tzw. dżdżownice kalifornijskie Eissenia foetida, hodowane ze względu na dużą zdolność przetwarzania materii organicznej. Charakteryzuje je większa zdolność rozrodcza oraz długość życia, która w optymalnych warunkach może osiągnąć nawet kilkanaście lat.
Jeżeli chodzi o wymagania siedliskowe: termiczne, wilgotnościowe i pokarmowe – są podobne do większości pozostałych gatunków tych zwierząt.
W celu stworzenia optymalnych warunków dla rozwoju dżdżownic należy dostarczyć opady organiczne (najlepiej maksymalnie rozdrobnione) o odczynie środowiska pH 6,5-7,5, utrzymując wilgotność na poziomie 75-80% oraz temperaturę 20-220C.
Dużą popularność ze względu na właściwości próchnico-twórcze ma tzw. kompost koprolitowy, który powstaje właśnie przy udziale dżdżownic. Do kompostu można wprowadzić zakupioną populację dżdżownic hodowlanych lub zwabić zasiedlające glebę gatunki np. przekopując z glebą przefermentowany obornik koński lub bydlęcy.