Zioła mogą rosnąć w każdej ziemi ogrodowej, choć najbardziej odpowiadają im łatwo nagrzewające się próchniczne i przepuszczalne. Większość ziół lubi gleby zawierające wapń. Do uprawy ziół nie nadają się natomiast ciężkie i podmokłe gleby gliniaste. Jeżeli w ogrodzie jest właśnie taka ziemia, najlepiej zrobić podwyższone rabaty, które zapobiegną gromadzeniu się wody. Można je umocnić niskimi murkami oporowymi albo drewnianymi palisadami, a następnie wypełnić urodzajną ziemią.
Ogródek ziołowy: nawożenie ziół
Zioła są łatwe w uprawie. W sezonie ogródek ziołowy należy jedynie podlewać i usuwać z niej chwasty.
Ogródek ziołowy: okrywanie ziół na zimę
Okrywane powinny być lawenda, melisa i szałwia. Zioła, które są krzewinkami (między innymi lawenda i hyzop), dobrze jest przycinać co roku wczesną wiosną, ucinając około dwóch trzecich ich pędów. Przycinane rośliny mają kształtniejszą i gęstszą koronę.
Ogródek ziołowy: rozmnażanie ziół
Większość ziół sama się rozsiewa, nietrudno więc o nowe rośliny. Niektóre gatunki rozsiewają się tak łatwo, że po kilku latach mogą się „rozejść” po całym ogrodzie. Szczególnie należy uważać na zioła rodzime, przystosowane do naszego klimatu (na przykład: kozieradka, mak, ogórecznik, krwawnik, wiesiołek). Najlepiej ścinać pędy, na których były kwiaty, nie czekając, aż dojrzeją nasiona.
Ogródek ziołowy: zbiór ziół
Zioła z ogródka ziołowego zbiera się tuż przed kwitnieniem, w słoneczny dzień, gdy są suche, ale liście mają jędrne i nieprzywiędnięte. Zebrane rośliny trzeba ostrożnie opłukać. Ścięte pędy związuje się w małe pęczki i wiesza w przewiewnym, suchym i zacienionym miejscu. Jeśli zebrane zostały same liście – układa się je na ażurowej, na przykład wiklinowej, tacy. Zioła należy trzymać w szczelnych, najlepiej szklanych pojemnikach, nierozdrobnione dłużej utrzymują aromat.
Specyfika wybranych ziół:
Mięta: jest niezwykle aromatyczna i orzeźwiająca. Nieoczywista, a przez to i wielozadaniowa. Doskonale komponuje się ze słodyczą, dlatego też bardzo często można ją spotkać w deserach jako dodatek bądź jako głównego bohatera. W kulinariach szerokie zastosowanie ma również z mięsami, warzywami, owocami oraz różnego rodzaju napojami. Nie jest jej groźny nawet chłód, dlatego też wspaniale odnajduje się w objęciach kostek lodu. Napar z jej liści i świeżej herbaty pozwoli każdemu rozpoznać smak herbaty po marokańsku.
Właściwości lecznicze:
- uczestniczy w regulacji pracy wątroby,
- jest skutecznym antidotum na problemy żołądkowe, drażliwość przewodu pokarmowego, wzdęcia lub poranne mdłości,
- korzystnie wpływa też na działanie dróg oddechowych, rozszerzając je i ułatwiają im funkcjonowanie,
- skutecznie eliminuje uczucie gorąca skóry, czyli zarówno zaczerwienienia, jak i swędzenie (działa ujędrniająco, znieczulająco i rozkurczowo).
Melisa: soczysta i cytrynowo-gorzkawa w smaku. Zagra wszędzie tam, gdzie potrzebne jest orzeźwienie bez nuty pikanterii. Niezastąpiona w deserach. Świetnie komponuje się także z owocami, warzywami i napojami.
Właściwości lecznicze:
- obniża ciśnienie krwi,
- działa przeciwzapalnie,
- dotlenia tkanki, jest cennym antyoksydantem, opóźniającym procesy starzenia się organizmu,
- ma działanie rozkurczające pomocne przy bólach, kolkach, słabym trawieniu czy nerwowych jelitach,
- uwalniając od stresu, poprawi odporność.
Bazylia: wyróżniają ją korzenne, anyżowe i cynamonowe nuty zapachowe. Właśnie dlatego najczęściej wkomponowywana jest w dania śródziemnomorskie. Idealnie komponuje się z pomidorami, ale doskonale sprawdza się również w mniej oczywistych dla niej związkach, czego przykładem mogą być lody bazyliowe. Na całym świecie regionalne kuchnie prezentują swoje, własne oraz indywidualne dla nich zastosowanie bazylii. Dzięki temu mamy także okazję poznać wiele jej odmian.
Właściwości lecznicze:
- stymuluje układ odpornościowy, ale również aktywnie go wspiera wspomagając oczyszczanie nerek,
- korzystnie wpływa na układ trawienny oraz oddechowy,
- wspomaga pracę mięśnia sercowego oraz skutecznie koi nerwy,
- uwalnia od gorączki i zapaleń, pobudza laktację,
- działa przeciwbólowo i przeciwbakteryjnie.
Warto także zastanowić się nad innym zastosowaniem tego zioła. W połączeniu z dodatkiem dobrego miodu może ona stworzyć wspaniały duet w postaci skutecznego na kaszel syropu.
Jako ciekawostkę warto wspomnieć znaczenie kulturowe jakie bazylia zyskała w Indiach. Uchodzi tam za świętą roślinę, dlatego też gości niemal w każdym domu. Warto więc skorzystać z właściwości tego zioła nie tylko w kuchni. Stawiając je przy łóżku zapewnimy sobie skuteczne wyciszenie oraz odprężenie organizmu, tak niezbędne w trakcie walki z różnego rodzaju infekcjami.
Oregano: inaczej lebiodka – rozgrzewa, osusza zbyt wilgotne środowisko wewnętrzne organizmu spowodowane infekcją lub niewłaściwą dietą, jest gorzkie i cierpkie w smaku. Nieodłączny składnik kuchni włoskiej – pizza, focaccia, makarony. W daniach z wołowiną i wieprzowiną chętnie łączy się z tymiankiem.
Właściwości lecznicze:
- ma działanie odkażające, grzybobójcze, przeciwpasożytnicze, przeciwbólowe, zwalczające wirusy i bakterie,
- jest niezwykle pomocne przy chorobach górnych dróg oddechowych, infekcjach gardła i grypie,
- jest silnym antyseptykiem, również do stosowania zewnętrznego – łagodzi ból zębów, bakteryjne zapalenie skóry czy zwyczajne swędzenie po ukąszeniu owadów,
- jest naturalnym antybiotykiem o szerokim spektrum działania, z tą „drobną” różnicą, że skutki uboczne – jeśli istnieją, są minimalne,
- soczyste liście są mocnym antyoksydantem wymiatającym wolne rodniki z krwi, wzmacniając tym samym cały organizm.
Tymianek: lekko pikantny i wytrawny w swoim smaku. Doskonale komponuje się z owocami i deserami, mącąc trochę w ich nieskazitelnej słodyczy. W wytrawnych połączeniach dobrze sprawdza się w towarzystwie wołowiny, wieprzowiny i drobiu.
Właściwości lecznicze:
- łagodzi kaszel, rozrzedzając śluz w płucach i oskrzelach,
- dobrze wpływa na przewód pokarmowy regulując i wzmacniając trawienie,
- skutecznie pomaga przy kłopotach z drogami moczowymi czy pęcherzem, choćby dlatego że jest lekko ogrzewający i działa przeciwbakteryjnie,
- stymuluje układ odpornościowy.
Jego zielone liście są bogate w witaminę K, A, C i E oraz olejki eteryczne – tymol i karwol.
Rozmaryn: wyróżnia go mocny, leśny aromat. Zdecydowanie najlepiej komponuje się z mięsami – z jagnięciną, jak i wieprzowiną, czy wołowiną. W połączeniu z miodem, klarowanym masłem, sałatą oraz owocami i kozim serem tworzy wspaniałą kompozycję smakową. Sprawdza się również w białych drinkach.
Właściwości lecznicze:
- skuteczne ogrzewa organizm oraz pozwala usunąć wilgoć, której pokłady znajdują się w naszym ciele, jest więc skutecznym antidotum na niewłaściwą dietę,
- ma właściwości antydepresyjne, co jest efektem jego skutecznego działania – porusza energię drzemiącą w organizmie, poprawiając krążenie krwi oraz wprowadzając w krwiobieg wiele antyoksydantów,
- olejki uzyskane z tego zioła są przeciwbakteryjne, antyseptyczne, ale również wyróżniają się działaniem przeciwgrzybicznym i antynowotworowym.
Zielony, świeży rozmaryn zawiera również inne, bardzo korzystne dla organizmu składniki, wśród których wyróżnić należy: witaminę A i C, gorycze, flawonoidy, lotne olejki, rozmarycynę oraz garbniki.
źródło: www.pzd.pl